Hoxe é un dia no que non paro de pensar en ti, no que todo me recorda a ti, a fai 9 anos..o teu olor, o teu pelo, a tua roupa, as tuas palabras, as tuas bromas, todo..todo...o que mais boto de menos son os teus abrazos, e creeme, si pudera traerche ainda que solo foran 5 min e falar contigo e abrazarche, fariao, porque o unico que necesito e decirche o moito que che quero e as ganas que teño de abrazarche...
Xa van 9 anos sin ti, e necesitoche...
Bótoche tantisimo de menos, Mario.
miércoles, 3 de agosto de 2011
martes, 2 de agosto de 2011
Ains.
Cuando se pierde a alguien a quien uno quiere, es duro; pero negando la realidad no se consigue nada, todo lo contrario. Hay que abrir los ojos a lo que hay... Cuando uno está es una situación dificil, lo primero que tienes que hacer para salir es admitirlo.
Suscribirse a:
Entradas (Atom)